وردیج، روستای آدمک های سنگی
در این مطلب از وب سایت گردشگری دوباره سفر شما را با روستای وردیج واقع در حوالی شهر تهران می باشد، آشنا می کنیم. در ادامه این مطلب همراه ما باشید.
شاید شما باورنداشته باشید که تنها چند کیلومتر، دورتر از مرکز پایتخت ، روستایی شگفت انگیز وجود دارد که دیدنی ترین تابلوی سنگ تراشی طبیعت به شمار می رود؛ روستای زیبا که در گوشه و کنار آن هنر سنگ تراشی طبیعت و فرسایش سنگ ها و خلق مجسمه های باد ساخته به چشم می خورد؛ این روستای کوچک و زیبا و سر سبز وردیج ، از توابع کن می باشد.
وردیج قلمرو فرمانروایی آدمک های سنگی است؛ روستای وردیج شامل باغستان های سیب، گیلاس، هلو، گردو و انگور می باشد و در جای جای آن سنگ های صیقل خورده به شما چشمک می زند.
آبشاری زیبا در وردیج وجود دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست. نام این آبشار زیبا (لت مال) است؛ معنی اسم آن: لت یعنی سنگ و مال یعنی مالش و مالیده شدن. این اسم تمثیلی از مالیده شدن آب روی سنگ و سنگ ها می باشد.
اگر برای اولین بار این سنگ تراشه ها را ببینید ، تصور می کنید که این صورتک های پر حفره بازمانده یک قلعه قدیمی در کنار جاده می باشد. یا چند سنگ تراش در ابعاد بزرگ هنر نمایی کرده اند! برخی معتقدند که اینجا بقایای قلعه ای از زمان قدیم می باشدف که البته این یک گمان می باشد. برخی هم بوجود آمدن این اشکال را ناشی از فرسایش می دانندو عده ای هم هستند که ین نظرات را به طور قاطع انکار می کنند.
اما زمین شناسان معتقدند که این صخره ها از فرسایش بادی و هوازدگی بخشی از کوه های این منطقه که یک نمونه عالی و کم نظیر از تغییرات بافت زمین را بوجود آورده است. اشکالی که بیش از هرچیز شبیه جمجمه انسان و بدن جانوران وحشی را برایتان تداعی خواهد کرد.
جاهای دیدنی این روستا راهی پلکانی به نام ( قله لیچه) است برای رفتن بر بلندای قله (پهنه حصار). در جوار پهنه حصار هم آرامگاه یک امامزاده قرار گرفته است که (بی بی زرین قمر) نام گرفته است.
در روستای وردیج رودخانه ای پر آب وجود دارد که دو طرف آن را نیزار های بلند و بهم فشرده به چشم می خورد. در مسیر این رودخانه حوضچه های کوچکی تشکیل شده است که به شما فرصت آب تنی کوتاه مدت را می دهد.
روستای وردیج و واریش
دو روستای وردیج و واریش با هم همسایه هستند، آنها مثل دو برادرند. روستای وردیج بزرگترین روستای حریم شمال غرب تهران با جمعیت 500نفر به شمار می آید. واریش به لحاظ موقعیتی کمی از وردیج بالاتر و البته سر سبزتر است.
روستای واریش یکی از مسیرهای صعود به قله پهنه حصار به ارتفاع 3 هزار و 400متر است. مسیر صعود به قله، از بالای روستا و از طریق جاده ای است که در جهت شمال شرق امتداد دارد. جاده حدود نیم ساعت با شیب ملایم ارتفاع می گیرد و سپس در ادامه به سمت ارتفاعات پهنه حصار امتداد می یابد. اگر اهل پیاده روی هستید مسیرهای بکر و خلوت در این جاده بسیار دلچسب برای شما خواهد بود.
اگر این مسیر را ادامه دهید، کم کم به رودخانه همسطح با طبیعت زیبا می رسید. با ادامه مسیر (حدود یک ساعت) پیاده روی به دشت کوچکی می رسید که در بهار و تابستان سر سبز و در زمستان یک دست سفید پوش می باشد. ارتفاع متوسط این دشت از سطح دریا حدود 2 هزار و 500 متر و اختلاف ارتفاع آن با روستا 250متر است. اهالی به این دشت و محدودهآن، سرچشمه می گویند. کوهنوردان برای صعود به قله های چشمه شاهی و پهنه حصار از میان همین دشت عبور می کنند. در فصل های گرم سال صعود به قله چشمه شاهی حدود4 ساعت و قله پهنه حصار حدود 6 ساعت ، از روستای واریش زمان می برد.
دسترسی به روستای وردیج
مسیر اول: دسترسی به این روستا انتهای اتوبان همت- بلوار پژوهش- شهرک دانشگاه شریف- خیابان شهید اردستانی. در انتهای شمالی خیابان تابلوی کوچک سفید رنگی با عنوان (روستای وردیج- روستای وارش) به چشم می خورد.
مسیر دوم: اتوبان تهران- کرج از پشت پمپ بنزین وردآورد( ورودی از پمپ بنزین) به سمت خیابان شهید اردستانی- به سمت شمال خیابان است که پس از ان وارد جاده روستای وردیج و واریش می شوید. تقریبا با طی مسافت حدود 6تا7 کیلومتر به ابتدای جاده به روستای وردیج و کوه و صخره های آدمک می رسید. با طی مسافت 3 تا 4 کیلومتری به انتهای جاده آسفالت یا روستای واریش می رسید.
