روستای چناقچی علیا زرندیه، بهشت کوچک مرکزی ایران
روستای چناقچی علیا زرندیه روستایی کوچک و ییلاقی در شهرستان زرندیه و واقع در دهستان دوزج است. این روستا با آب و هوایی سرد و کوهستانی، یکی از گزینه‌های مناسب گردشگری در فصل گرم تابستان است. طبیعت و آب و هوای خوب روستای چناقچی در کنار آثار باستانی مختلفی که از گذشته‌های دور در این روستا وجود دارد، این منطقه را به یکی از نقاط توریستی استان مرکزی تبدیل کرده است. در صورتی که قصد سفر به استان مرکزی را دارید یا در مسیر سفر به شهر و استانی دیگر از مرکزی عبور می‌کنید، زمانی را برای بازدید از این روستا، به خصوص تماشای آثار باستانی آن که در ادامه معرفی می‌کنیم، اختصاص دهید. با مجله گردشگری دوباره سفر همراه باشید.
روستای چناقچی علیا کجاست؟
در دهستان دوزج، از توابع بخش خرقان و در زرندیه استان مرکزی، روستایی خوش آب و هوا با طبیعتی زیبا و تماشایی به نام روستای چناقچی وجود دارد. این روستای زیبا از سمت شمال غرب به ساوه، از سمت جنوب به اراک و تفرش و از سمت جنوب غرب به همدان و ملایر می‌رسد. همچنین تهران و کرج در قسمت شمال شرقی این روستا قرار دارند و مسافر هر کدام از این شهرها و استان‌ها که باشید، امکان بازدید از این روستا هم برای شما وجود دارد. این روستا قدمتی طولانی دارد و ساخت و سکونت در آن به دوران صفویه باز می‌گردد و از همان دوران آثار باستانی مختلفی را در خود جای داده است.
روستای چناقچی علیا زرندیه؛ نماد همبستگی در ایران
همان‌طور که گفته شد، روستای چناقچی علیا زرندیه از نظر قدمت تاریخی به دوران صفویه می‌رسد. این روستا یکی از قدیمی‌ترین روستاهای ایران است که مردم در آن ساکن شده و در بیشتر این سال‌ها، جمعیت ثابتی داشته است. این روستا یکی از معدود روستاهای ایرانی است که ساکنین آن از همان ابتدا، از قومیت‌های مختلف بوده‌اند. در میان ساکنین این روستا از زمان صفوی علاوه بر فارسی‌زبانان، هموطنان ارمنی زبان یا ترک نیز به چشم می‌خورند. زندگی قومیت‌های مختلف با زبان و عقاید متفاوت اما به شکل مسالمت آمیز و با همبستگی کامل یکی از جذابیت‌های این روستای زیبا است.
جالب است بدانید در روستای روستای چناقچی علاوه بر تفاوت زبان، تفاوت دین هم وجود دارد و در کنار مسلمانان که بیشتر جمعیت این روستا را تشکیل داده‌اند، اقلیت‌های مذهبی مانند مسیحیت هم وجود دارند که به آرامی در کنار هم زندگی می‌کنند و فارغ از دین و زبان، به عنوان یک ایرانی همبستگی دارند. این موضوع یعنی زندگی مردمی با زبان، فرهنگ و دین متفاوت در کنار یکدیگر و با آرامش کامل، روستای چناقچی علیا شهرستان زرندیه را به یکی از نمادهای همبستگی ایران تبدیل کرده است.
معماری ساختمان‌ها در روستای چناقچی علیا
یکی از نکات جالب روستاها برای گردشگران، معماری ساده ساختمان‌ها است. ساختمان‌سازی در روستاها، به خصوص روستاهای قدیمی بر خلاف شهرها و مصالح لوکس آن‌ها، با کمک ابزار، مصالح و امکاناتی که در طبیعت وجود دارند، انجام می‌شود. روستای چناقچی علیا هم از این قاعده مستثنی نیست و در ساخت خانه‌های آن استفاده از مصالح طبیعی زیاد به چشم می‌خورد. در روستای چناقچی علیا زرندیه همانند بسیاری از روستاهای قدیمی، چوب و خشت و گل، مصالح اصلی ساختمان‌سازی است. البته برای مقاوم‌سازی در ساختمان‌های جدید این روستا از مصالحی مانند تیرآهن، سیمان و گچ هم استفاده می‌شود اما نماسازی ساختمان‌ها کماکان با مصالح طبیعی انجام می‌شود.
طبیعت و زیبایی‌های آن در روستای چناقچی
روستاها به خصوص در مناطقی که دخالت انسان در آن‌ها کمتر بوده، طبیعت بکر و زیباتری دارند و خوشبختانه روستای چناقچی علیا از این دست روستاها است. بافت کوهستانی و آب و هوای فوق‌العاده این روستا، طبیعتی سبز و تماشایی را برای آن به وجود آورده است. بکر و زیبا بودن طبیعت در کنار هوای تمیز، دو ویژگی مهم این روستا هستند. در ادامه چند مورد از هدایای طبیعت به این روستا را معرفی خواهیم کرد.
درختان گردو
یکی از زیباترین بخش‌ها در روستای چناقچی علیا، منطقه صلیب سبز است که جلوه‌ای خاص و متفاوت به این روستا می‌بخشد. پوشش گیاهی این منطقه درختان تنومند گردو است که در فصل‌های مختلف سال، سبز و زیبا هستند و قابی سرسبز برای این روستا به وجود می‌آورند. علاوه بر صلیب سبز در دیگر نقاط روستا هم درختان گردو به چشم می‌خورند و اگر مسافر پاییزی این روستا باشید، احتمالا شانس چیدن گردوهای تازه رسیده از درخت و امتحان کردن، خوشمزه‌ترین گردوها را داشته باشید.
رودخانه
رودخانه خروشان روستای چناقچی که از میان این روستا می‌گذرد یکی دیگر از جلوه‌های طبیعت در این روستا است. منظره این رودخانه و درختان و گیاهان سرسبز اطراف آن بسیار زیبا است و تابلویی تماشایی از طبیعت را در این روستا به وجود می‌آورد. عبور رودخانه از مرکز روستای چناقچی علیا زرندیه یکی از دلایل آب و هوای خوب این روستا نیز است.
کوچه باغ‌های روستا
مانند بیشتر روستاها، مردم در چناقچی هم به کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. به دلیل موقعیت کوهستانی این روستا، کاشت درختان میوه در آن رونق زیادی دارد. از جمله درختانی که در باغ‌های این روستا کشت می‌شوند، انگور، زردآلو، انجیر، گلابی، سیب، گیلاس، بادام و عناب را می‌توان نام برد. این درختان در باغ‌های شخصی، کوچه باغ‌های تماشایی و زیبایی را برای روستای چناقچی به وجود آورده‌اند. اگر خوش شانس باشید در فصل رسیدن میوه این درختان به روستا سفر کنید، احتمالا می‌توانید با اجازه از صاحب باغ، کمی از میوه‌های تازه و خوش‌طعم درختان را چیده و از طعم متفاوت آن‌ها لذت ببرید.
آبشار چناقچی علیا
مهم‌ترین جاذبه طبیعی روستای چناقچی اما آبشار خوش قد و قامت آن است. این آبشار در کوه‌های نزدیک روستا و از دل صخره جریان پیدا کرده و به یکی از تماشایی‌ترین نقاط این روستا تبدیل شده است. این آبشار چشم‌نواز، تفرجگاه فصل‌های گرم سال ساکنین روستا و گردشگرانی است که به این منطقه سفر می‌کنند. آبشار چناقچی، حدود 30 متر ارتفاع دارد و انتهای مسیر آن، حوضچه‌ای زیبا با آب خنک و تمیز چشمه است. مسیر رسیدن به این آبشار چندان سخت نیست و بخش زیادی از آن را می‌توان با اتومبیل طی کرد، بنابراین حتی افراد میانسال هم می‌توانند از این آبشار دیدن کرده و از زیبایی و تمیزی آب و هوای آن لذت ببرند.
کوهستان روستا
همان‌طور که گفت شده، روستای چناقچی علیا زرندیه یک روستای کوهستانی است، بنابراین بخشی از طبیعت این روستا را کوهستان و کوه‌های اطراف آن تشکیل داده‌اند. کوهستان این روستا مناسب علاقه‌مندان به کوهنوردی است و اگر تجهیزات مناسب این کار را به همراه داشته باشید، امکان انجام این ورزش هم برای شما وجود دارد.
ردپای تاریخ در روستای چناقچی علیا
قدمت طولانی این روستا موجب شده که آثار باستانی و تاریخی متعددی هم در آن وجود داشته باشند. بیشتر آثار تاریخی این روستا به زمان صفویه باز می‌گردند و بعضی از آن‌ها نیز، ردپایی از تاریخ دیگر دوره‌ها مانند قاجاریه در این روستا هستند. آثار تاریخی این روستا، دیگر جاذبه‌های آن هستند که برای توریست‌ها و گردشگران جذابیت زیادی داشته و در رونق گردشگری این روستا نیز موثر هستند. از جمله این آثار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
مسجد قدیمی روستا
مسجد قدیمی روستا که در مرکز آن قرار دارد، اولین جاذبه تاریخی و گردشگری این روستا و به جامانده از دوران قاجار است. این مسجد همین حالا هم توسط مردم استفاده می‌شود و محل برپایی نماز جماعت و برگزاری شورای روستا است. سقف چوبی در کنار دیوارهای سنگی، ظاهری جالب برای این مسجد ایجاد کرده‌اند.
آب انبار
در حاشیه این روستا آب انباری وجود دارد که در گذشته و تا قبل از لوله کشی مسیر روستا برای ذخیره‌سازی آب استفاده می‌شد. این آب انبار هم مانند دیگر سازه‌های روستا دارای دیواره سنگی و کاهگلی و سقفی چوبی است.
باغ قجری
ییلاقی بودن، آب و هوای بسیار خوب، طبیعت زیبا و خاک حاصلخیر، روستای چناقچی علیا زرندیه را نیز مانند بسیاری از روستاهای خوش آب و هوای کشور، به یکی از استراحتگاه‌های شاهان قاجار تبدیل کرده است. اثر به جامانده از این اتفاق، باغ قجری و عمارت آن در بخشی از روستا است که در آن میوه‌هایی مانند گلابی، زردآلو، سیب و گردو کشت می‌شوند.
کلیسای سرکیس
جذاب‌ترین و متفاوت‌ترین جاذبه تاریخی این روستا اما کلیسای سرکیس است. در ابتدای این متن گفته شد که در روستای چناقچی علیا، علاوه بر جمعیت مسلمان، اقلیت‌های مسیحی نیز وجود دارند و این کلیسا محل عبادت و برپایی آیین‌های مذهبی این اقلیت است. این بنا، یکی از بناهای تاریخی اصلی در این روستا است که بیش از سه قرن از عمر آن می‌گذرد و یادگاری اولین جمعیت ارامنه ساکن این روستا است. طبق گفته مردم محلی این بنا در سال 1735 و توسط یک ارمنی به نام سرکیس دهباشیان ساخته شده است و از همان زمان به کلیسای سرکیس معروف است. نقاشی‌های خوش آب و رنگ داخل کلیسا و محراب مرتفع آن، فضایی عرفانی برای این بنا به وجود می‌آورند.
روستای چناقچی علیا زرندیه، جایی که باید از آن دیدن کرد
در صورتی که قصد سفر به منطقه‌ای خوش آب و هوا و مدتی فرار از شلوغی شهر و آشتی با طبیعت را داشته باشید، روستای چناقچی علیا زرندیه بهترین انتخاب برای شما است. به خصوص اگر در فصل بهار به این روستا سفر کنید، لذت و آرامشی دوچندان را تجربه خواهید کرد. مسیر این روستا سرراست و مستقیم است و حتی بدون وجود راهنما و صرفا با کمک مردم محلی هم می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید. تنها موضوعی که برای رفتن به این روستا باید به آن توجه کنید، همراه داشتن وسایل و تجهیزات مناسب مناطق کوهستانی، به دلیل کوهستانی بودن این روستا است.
مقالات بیشتری بخوانید
اهالی قدیم مسیحی روستا کجا رفتند
اهالی قدیم مسیحی روستا کجا رفتند
ما اومدیم یک نفر مونده بود تو کلیسا
همه کوچ کرده بودند